برند ایو سن لورن (Yves Saint Laurent) توسط ایو سن لورن بنیان گذاری شد. ایو سن لورن یکی از تأثیرگذارترین طراحان مد در اروپا است. تأثیر او در دنیای مد و فشن شگرف بوده و از دهه ۱۹۶۰ تا به امروز ادامه دارد.

او متولد الجزیزه است و در سنین نوجوانی الجزیره را به مقصد پاریس ترک کرد تا به عنوان طراح برای برند دیور کار کند. او توانست برای طراحی های لباسی که برای برند دیور انجام می داد اعتبار خاصی کسب کند. پدر ایو، وکیل و کارگزار بورس بود و سینماهایی زنجیره ای در الجزیره داشت. این آیکون دنیای مد دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشت. او محبوبیت زیادی در مدرسه نداشت و اغلب توسط هم سن و سالانش مورد آزار و اذیت قرار می گرفت. این اتفاقات باعث شد تا ایو به کودکی عصبی تبدیل شده و تقریبا هر روز بیمار باشد.

ایو توانست بعدها آرامش را در دنیای فشن بیابد. او همیشه علاقه خاصی به درست کردن عروسک های عجیب و غریب کاغذی داشت. طراحی لباس او از ده سالگی و با طراحی لباس برای مادر و خواهرانش آغاز شد. در ۱۷ سالگی، دنیای جدیدی برای ایو گشوده شد. در این زمان، مادرش او را به پاریس برد تا بتواند سردبیر مجله فرانسوی وگ (French Vogue) مایکل دو برنهف را در جلسه ای که برای او ترتیب داده بود، ملاقات کند.

یک سال بعد، سن لورن که توانسته بود برنهف را با طرح های خود تحت تأثیر قرار دهد به پاریس نقل مکان کرد و به مدرسه اتحادیه مد پاریس رفت. در آن جا بود که طراح های او به سرعت مورد توجه طراحان برجسته قرار گرفت. در این زمان بود که برنهف، ایو سن لورن را به کریستین دیور، طراحی که یکی از برجسته ترین چهره های مد بود، معرفی کرد. ایو جوان که به شدت تحت تأثیر دیور قرار گرفته بود حتی نمی توانست در مقابل او صحبت کند. ایو اصول پایه ای هنر را از دیور آموخت. کار کردن در کنار دیور، تأثیر شگرفی بر زندگی ایو سن لورن داشت. تحت آموزش های دیور، استایل او به بلوغ رسید و طرح هایش توانست توجه بیشتری را جلب کند.
در سال ۱۹۶۰ ایو سن لورن مجبور شد تا برای شرکت در جنگ استقلال الجزیره به این کشور بازگردد. در این دوران خیلی سعی کرد تا بتواند خود را به دلیل مشکلات جسمی از حضور در این جنگ معاف کند. سرانجام توانست به پاریس برگردد ولی در بازگشت به پاریس دریافت که دیگر جایگاهی در برند دیور ندارد و شغل خود را از دست داده است.
طراح جوان و شکننده در ابتدا تحمل مواجه با این خبر را نداشت و برایش بسیار سنگین و ناراحت کننده بود. پس از مدتی، ایو سن لورن تصمیم گرفت تا به دلیل تخطی از قرارداد از منتور گذشته خود یعنی دیور شکایت کند. این شکایت برای او موثر واقع شد و توانست ۴۸ هزار پوند خسارت دریافت کند.
این پول و آزادی که اکنون نصیب ایو سن لورن شده بود، فرصت شگفت انگیزی را برای او فراهم کرد که توانست به خوبی از این فرصت استفاده کند. به کمک شریک خود پیر برژه (Pierre Berge)، اقدام به بازگشایی خانه مد کرد. این بازگشایی همزمان با گسترش فرهنگ پاپ بود که توانسته بود تقاضای زیادی را برای طرح های اصیل و بدیع ایجاد کند.

اولین کلکسیون این خانه مد در سال ۱۹۶۲ رونمایی شد. این کلکسیون توانست تحول و انقلابی در دنیای مد ایجاد کند. ایو سن لورن با این مجموعه مد فرانسوی را که زمینه تحصیلاتش بود را به خوبی به تصویر کشید.
در دو دهه بعدی، ایو سن لورن همواره در صدر طراحان برتر دنیای مد بود. مدل ها و بازیگران همواره در مورد آفرینش های هنری او سخن می گفتند.

چهار سال بعد از نمایش اولین مجموعه خود، در سال ۱۹۶۶، او برند ایو سن لورن را به بازار معرفی کرد. در آن زمان، طراحی تاکسیدو برای خانم ها توانست شهرت خاصی برای این برند فراهم کند. طرح مشهور این برند که لباسی با گرافیک موندریان (Graphic Mondrian) بود و کلکسیون هنر پاپ او که در سال بعد رونمایی شد، تغییری در لباس ها با طرح های چاپی ایجاد کرد که برگرفته از آثار هنرمندانی مانند اندی وارهول (Andy Warhol) و روی لیچتنستاین (Roy Lichtenstein) بود.

لاین لباس های آماده (Ready to wear) برند ایو سن لورن که کلکسیون Rive Gauche نام داشت در سال ۱۹۶۶ وارد بازار شد. به دنبال این عرضه، ایو سن لورن تعدادی بوتیک زنجیره ای بازگشایی کرد و کت شلوار تاکسیدو خود را نیز روانه بازار کرد تا تصویری از زنان قدرتمند ارائه کند. او معتقد بود که چنل زنان را آزاد کرد و من به آن ها قدرت بخشیدم.

ایو مسیر موفقیت خود را ادامه می داد و اولین طراحی بود که توانست در سال ۱۹۸۳ نمایشگاه انفرادی در موزه هنر متروپولیتن نیویورک برگزار کند. در سال های بعدی، ایو سن لورن دچار مشکلات رفتاری شد و با مسائلی مانند اعتیاد به الکل و … درگیر بود. این امر سبب شد تا فعالان دنیای مد از رو به افول گذاشتن طرح های او شاکی باشند.

در اوایل دهه ۱۹۹۰، برند ایو سن لورن دوباره جایگاه از دست رفته خود را در دنیای مد پیدا کرد. یکی از چهره های برجسته دنیای فشن که از جریان غالب حاکم بر فضای مد خسته شده بود، طراحی های ایو سن لورن را بار دیگر کشف کرد. به نظر می رسید که ایو سن لورن هم در این مدت توانسته بر مشکلات خود غلبه کند. در اواخر این دهه، ایو سن لورن حجم و سرعت کار خود را کم کرد و در کنار شریک ابتدایی اش برژه، برند ایو سن لورن را فروخت.

در سال ۱۹۹۹، گوچی برند ایو سن لورن را خرید و تام فورد مسیر این برند را با تزریق جذابیت ها خاص ادامه داد. البته تام فورد نیز این برند را در سال ۲۰۰۴ ترک کرد تا برند خود را تأسیس کند. پس از ترک تام فورد، استفانو پیلاتی (Stefano Pilato) به برند ایو سن لورن پیوست و طی هشت سال حضورش در این برند دوباره بر روی کت های سافاری و دامن های این برند تمرکز کرد.
ایو سن لورن در ژانویه سال ۲۰۰۲، در آخرین فشن شوی خود شرکت کرد و پس از آن برای سپری کردن دوران بازنشستگی خود به مراکش رفت. نقش و تأثیر گذاری ایو سن لورن در فرهنگ فرانسه، پنج سال بعد، توسط نیکلاس سارکوزی رئیس جمهور وقت فرانسه تقدیر شد و نشان لژیون دونور به او تعلق گرفت. ایو سن لورن در سال ۲۰۰۸ در پاریس درگذشت.

پس از مرگ ایو در سال ۲۰۰۸، فروش برند ایو سن لورن کاهش پیدا کرد و تعداد زیادی از فروشگاه های این برند تعطیل شدند. در سال ۲۰۱۲، هدی اسلیمن (Hedi Slimane) که مدیر خلاقیت برند YSL در بخش پوشاک مردانه بود جایگزین پیلاتی شد. هدی توانست بازی را به خوبی تغییر دهند و تصدی چهارساله او در این شغل که با انجام تغییرات زیادی همراه بود توانست برند ایو سن لورن را دوباره به روزهای اوج برگرداند.

در سال ۲۰۱۶، آنتونی وکارلو (Anthony Vaccarello) این سمت را به عهده گرفت و در پاییز/زمستان ۲۰۱۷ برای اولین بار بر روی ران وی ترکیبی از لباس های مردانه و زنانه را به نمایش گذاشت. به گفته او هر فردی تصور خاصی از این که برند ایو سن لورن باید چگونه باشد دارد و من نیز در ابتدای کارم با این برند این دیدگاه را داشتم. من از ابتدا می دانستم که کارهای من را تعدادی از افراد دوست خواهند داشت و تعدادی دیگر از آن ها متنفر خواهند بود. این مسئله در مورد هدی و استفانو نیز که قبل از من در این برند مشغول به کار بودند هم اتفاق افتاده بود. من با این موضوع مشکلی ندارم و در واقع عاشق آن هستم.