اصطلاحات متداول صنعت فشن- بیش از ۱۷۰ اصطلاح

در این مطلب از وب سایت فیوشکا، اصطلاحات متداول صنعت فشن را که در جریان کار روزمره خود ممکن است با آن‌‌ها مواجه شوید و نیاز است تا از آن‌ها اطلاع داشته باشید، بیان می‌کنیم.

دانستن این واژه‌ها و اصطلاحات به شما کمک می‌کند تا بتوانید خود را در زمینه حرفه خود متمایز کرده و حرفی برای گفتن داشته باشید. این اصطلاحات میان دیزاینرها و طراحان مد و لباس رایج بوده و با کار کردن در این صنعت ممکن است بارها در معرض آن‌ها قرار گیرید.

فعالان فشن این اصطلاحات متداول صنعت فشن را به عنوان بخشی از گفت‌وگوی روزمره خود مورد استفاده قرار می‌دهند. اگر تمایل دارید تا در این زمینه فعالیت خود را به صورت جدی دنبال کنید نیاز است تا ضمن آشنایی با این واژه ها و اصطلاحات، شما نیز آن‌ها را در مکالمات روزمره خود به کار برید.

در ادامه فهرست این اصطلاحات متداول صنعت فشن را به ترتیب حروف الفبای انگلیسی بیان می‌کنیم:

۱– تأکید Accent

تأکید در واقع توجه یا اهمیتی است که به ویژگی خاصی از یک لباس داده می‌شود. در واقع ویژگی بارز یک لباس چیست؟ این تأکید می تواند در قالب رنگ، اکسسوری یا نحوه برش لباس باشد.

۲– اکسسوری یا زیورآلات Accessories

یکی از اصطلاحات متداول صنعت فشن، اکسسوری است. اکسسوری در واقع به آیتم هایی اشاره دارد که هم جنبه کاربری و هم جنبه دکوراتیو دارند و فرد در ترکیب با لباس خود از آن‌ها استفاده می‌کند. این آیتم ها در واقع مکمل لباس مورد نظر بوده و ظاهر آن را بهبود می‌بخشند.

اکسسوری‌های متداولی که در دنیای فشن مورد استفاده قرار می‌گیرند شامل کمربند، ساسپندر، تور عروس، عینک، دستکش، کیف، سربند، کلاه، جواهرات، کراوات، پاپیون، شال و دستمال گردن، چتر، ساعت و … است.

۳– اسید واش Acid Wash

فرآیندی است که به وسیله مواد سفید کننده بر روی پارچه‌ها انجام می‌شود تا رنگ آن ها را کم رنگ یا محو کند.

۴– رنگ‌های تأکیدی Accent Shades

به رنگ‌های شفاف و تیره مانند رنگ‌ها فلورسنت، رنگ‌های تأکیدی می‌گویند. این دسته از رنگ‌ها بیشتر برای تأکید مورد استفاده قرار می‌گیرند و کمتر ممکن است رنگ اصلی در طراحی یک لباس باشند.

۵– لبا‌س‌های مسابقات ورزشی Active sportswear

لباس‌هایی هستند که توسط شرکت‌ کنندگان در مسابقات ورزشی پوشیده می‌شوند.

۶– رنگ‌های آکروماتیک Achromatic colors

رنگ‌های آکروماتیک یا بی‌رنگ در میان اصطلاحات متداول صنعت فشن به رنگ‌هایی مانند سفید و مشکی گفته می‌شود. در واقع به طرح‌هایی که فقط از این دو رنگ تشکیل شده باشند گفته می‌شود.

۷– انطباق Adaptation

لباس‌ها یا طراحی هایی هستند که از روی نمونه لباس یا طرح اصلی طراحی شده ولی بعضی از ويژگی‌های آن‌ها تغییر کرده است.

۸– سبک آندروژن Androgynous Style

این اصطلاح در دنیای فشن به معنای پوشیدن سبک خاصی از لباس است که بر مبنای آن تشخیص جنسیت یا به عبارت دیگر زن یا مرد بودن ممکن نباشد. در واقع، لباس‌های برگرفته از این سبک لباس‌هایی فارغ از جنسیت هستند.

این دسته از لباس‌ها نه زنانه محسوب شده و نه مردانه هستند.

۹–انیمه Anime

انیمه که در حقیقت خلاصه شده کلمه انیمیشن است در دنیای فشن و مد به لباس‌هایی اشاره دارد که برگرفته از سبک لبا‌س‌های کارتون‌های انیمه ژاپنی هستند. بیشتر این لباس‌ها دارای سبک پانک هستند.

۱۰– آنتی فشن Anti Fashion

به پوشیدن لباس‌هایی متمایز و متفاوت از آن‌چه که در حال حاضر مد است آنتی فشن می‌گویند. به این ترتیب، افراد با پوشیدن این سبک‌ از لباس‌ها به نوعی عدم علاقه خود به فشن و ترندهای مختلف را نمایش می‌دهند.

۱۱– سبک آنتیک Antique style

یکی دیگر از اصطلاحات متدوال در صنعت فشن، آنتیک استایل است که اشاره به استایلی متعلق به دوران گذشته دارد.

۱۲– سبک ارتشی Army Look

لباس پوشیدن به این سبک برگرفته از لباس‌های ارتشی است.

۱۳– آرت دکو (Art Deco)

در این سبک از لباس پوشیدن، الگوهایی از اجسام هندسی در نقوش پارچه وجود دارد. رنگ‌های متداولی که این دسته از لباس‌ها دارند شامل زرد، سبز، طلایی، نقره‌ای و مشکی است.

اصطلاحات رایج در دنیای مد

۱۴– آرت نوو (Art Nouveau)

در این سبک از لباس پوشیدن از لباس‌هایی با نقوش خطی یا منحنی استفاده می‌شود.

۱۵– الا مد (A la mode)

این اصطلاح متداول در صنعت فشن در واقع اصطلاحی فرانسوی است. که به معنای منطبق بر فشن یا دارای استایل یا سبک خاص است.

۱۶– استایل آمریکایی (American Style)

سبکی ورزشي، راحت و کژوآل برای لباس پوشیدن است.

۱۷– لباس (Apparel)

این واژه معادل لباس و پوشش است. واژه Attire نیز به این معناست.

۱۸– تولید لباس (Apparel manufacturing)

این فرآیند شامل ترکیب کردن، بریدن، اتمام، دسته بندی، برچسب زدن و بازاریابی لباس در کارخانه است.

۱۹– نامتقارن (Asymmetrical)

نوعی عدم تعادل و تأکید بیشتر بر یک طرف است.

۲۰– آتلیه (Atelier)

فضایی بزرگ و وسیع برای تولید لباس است.

۲۱– لباس‌های ورزشی (Athletic Clothing)

این دسته از لباس‌ها در فعالیت‌های ورزشی پوشیده می‌شوند. برندهایی مانند پوما، نایک و آدیداس برندهای مطرحی در این زمینه هستند.

۲۲– آوان گارد (Avant-Garde)

اشاره به طراحی‌هایی نوآورانه از طراحانی دارد که با خلاقیت خود به دنبال ایجاد تغییر در دنیای فشن هستند.

۲۳– تعادل/ تقارن (Balance/Symmetry)

برای داشتن تعادل یا تقارن در یک طرح، اگر خطی فرضی در وسط آن بکشیم، دو طرف این خط باید شبیه هم باشند.

۲۴– سفارشی (Bespoke)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن، لباس‌های سفارشی هستند که بنابر اندازه‌های اختصاصی مشتری و ویژگی‌های او آماده می‌شوند. معمولا این اصطلاح را در مورد لباس‌های رسمی مردانه یا لباس عروس به کار می‌برند.

۲۵– لباس بارفلی (Barfly Apparel)

به لباس‌هایی گفته می‌شوند که در میهمانی‌های کوکتل پوشیده می‌شوند.

۲۶– باروک (Baroque)

سبک‌ لباس‌های مبتنی بر باروک، اغراق شده هستند. لباس‌هایی بیش از اندازه آراسته در این دسته بندی قرار می‌گیرند.

۲۷– لباس‌های ساحلی (BeachWear)

لباس‌هایی مخصوص ساحل در این دسته بندی قرار می‌گیرند.

۲۸– دنیای زیبا (Beaumonde)

در زبان فرانسه به دنیای مد و فشن، بووموند یا دنیای زیبا می‌گویند.

۲۹– رویداد کراوات سیاه (Black tie event)

در ایونت‌هایی که در شب برگزار می‌شوند و جنبه اجتماعی دارند از شرکت کنندگان درخواست می‌شود تا نوع خاصی از پوشش را رعایت کنند. این نوع خاص از پوشش، شامل تاکسیدو، کراوات و کفش رسمی برای آقایان است. برای خانم‌ها، شامل لباسی رسمی و بلند است.

۳۰– بلینگ (Bling)

اکسسوری‌ها و زیورآلاتی بسیار گران قیمت را بلینگ می گویند.

۳۱– لباس های قیفی مانند (Body-con clothing)

لباس‌هایی به شدت تنگ که قیف مانند هستند.

۳۲– بوتیک (Boutique)

مغازه یا فروشگاهی است که آیتم‌هایی خاص را به مشتریانی خاص به فروش می‌رساند. معمولا آیتم‌هایی گران قیمت در این مغازه عرضه می‌شوند.

۳۳– سبک بوی فرند (Boyfriend style)

لباس‌هایی پسرانه هستند که توسط دخترها پوشیده می‌شوند. مانند جین بوی فرند.

۳۴– چاپ‌های لبه ای (Border Print)

لباس‌هایی با پارچه‌هایی دارای لبه‌های طرح‌دار

۳۵– سبک بوهمین (Bohemian Style of fashion)

نوعی سبک لباس پوشیدن است که از سبک‌های بوهمی و … الهام گرفته است. بوهو شیک سبکی مبتنی بر استایل است که بسیاری از سلبریتی ها و فعالان اجتماعی این روند را در لباس پوشیدن خود دنبال می‌کنند.

۳۶– پوشش به سبک رسمی (Business Formal Dress Code)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن، پوشش به سبک رسمی است. لباس‌هایی برای مراسم رسمی در این سبک از پوشش قرار می‌گیرند. کت‌ و شلوارهای زنانه و مردانه و لباس‌های دست دوزی شده برای خانم‌ها شامل این طبقه بندی هستند.

۳۷– پوشش به سبک بیزنس کژوآل (Business Caual Dress Code)

لباس‌هایی برای رویدادهای نیمه رسمی، شامل بلوز و شلوار برای مردان، دامن‌های تنگ و مدادی و بلوز برای زنان در این دسته بندی هستند. لباس‌های این دسته بندی نه مانند شلوار جین حالت کژوآل داشته و نه مانند کت‌‌ و شلوار رسمی هستند.

۳۸– لباس‌های گشاد (Bulky clothing)

لباس‌هایی گشاد که حالت شلی روی بدن دارند.

۳۹– کمد کپسولی (Capsule Wardrobe)

این اصطلاح برای تعداد خاصی آیتم در کمد لباس به کار می‌رود که چندان مبتنی بر مد نبوده و لباس‌هایی ضروری برای استفاده روزانه افراد هستند.

۴۰– برش لباس (Cut of a garment)

استایل و شکل یک لباس و این که چگونه بر روی تن می‌نشیند.

۴۱– لباس‌ استتاری (Camouflage Clothing)

لباس‌هایی با طراحی‌هایی برای استتار شدن هستند که غالبا یا طرح چاپی خاصی دارند یا به رنگ خاکی هستند.

۴۲– لیبل نحوه مراقبت (Care Lable)

لیبلی است که چاپ آن برای همه لباس‌ها ضروری است. در این لیبل باید حداقل یک نحوه شست‌وشو و مراقبت از پارچه یا لباس با استفاده از سمبل‌های خاص نمایش داده شود. اطلاعات دیگری مانند جزئیاتی در مورد پارچه، نحوه شست‌وشو و خشک کردن، اطو کردن و … نیز در این لیبل عموما وجود دارد.

۴۳– لباس های کژوآل (Casual Wear)

لباس‌هایی غیر رسمی هستند که برای استفاده روزمره مناسب اند.

لباس‌های کژوآل در فشن

۴۴– کت واک (Catwalk)

سکویی در فشن شوهای مختلف است که مدل‌ها بر آن برای نمایش‌ لباس راه می‌روند.

۴۵– کت‌ و شلوار چنل (Channel Suit)

کت و شلواری مخصوص خانم‌ها است که توسط طراح مشهور فرانسوی کوکو شنل طراحی شد.

۴۶– شیک (Chic)

خوش استایل و پیچیده

۴۷– شینوآ (Chinois)

استایل چینی

۴۸– مد سینمایی (Cine Mode)

سبکی از فشن که از فیلم‌های سینمایی الهام گرفته شده است.

۴۹– لباس خیابانی (City Wear)

لباس‌های خیابانی که دارای استایلی پیچیده هستند.

۵۰– پوشش میهمانی کوکتل (Cocktail dress code)

در این رویداد و میهمانی، از میهمانان خواسته می‌شود تا نوع خاصی از لباس را بر تن کنند. این لباس برای آقایان شامل کت و شلوار و برای خانم‌ها شامل لباس میهمانی است.

۵۱– کلکسیون (Collection)

طراحان یا برندهای مختلف کلکسیونی از لباس‌های خود را در فصل‌های مختلف سال به بازار عرضه می‌کنند. این عرضه معمولا دو بار در سال تحت عنوان کلکسیون بهار/تابستان و پاییز/زمستان به بازار عرضه می‌شود.

۵۲– هماهنگی رنگ‌ها (Color coordination)

طراحی‌هایی که در برگیرنده تئوری رنگ و هماهنگی رنگ‌ها است.

۵۳– کلاسیک (Classic)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن، واژه کلاسیک است. در واقع به استایلی گفته می‌شود که فراتر از زمان است. فشن همیشه سبز نیز دربرگیرنده این واژه است.

۵۴– مسدودسازی رنگ‌ها (Color Blocking)

در این تکنیک، دسته‌های بزرگی از پارچه‌های رنگ شده کنار هم قرار گرفته یا به هم دوخته می‌شوند تا لباسی را ایجاد کنند. به این ترتیب، با قراردادن دسته‌هایی از رنگ‌های مختلف در کنار هم تأثیر بصری خاصی را بر مخاطب بر جای می‌گذارند.

۵۵– دارای رنگ ثابت (Color fast)

این تکنیک اشاره به توانایی پارچه‌های خشک شده برای مقاومت در برابر رنگ پریدگی یا از دست دادن رنگ خود بعد از شست‌ و شو یا در معرض آفتاب قرار گرفتن دارد.

۵۶– زیبایی شناسی اصلی (Core aesthetic)

این اصطلاح اشاره به الهام گرفتن یک طراح برای انجام طراحی خود از هسته اصلی یک شیء یا ویژگی اصلی یک سوژه دارد.

۵۷– ظاهر روستایی (Country Look)

اشاره به ظاهری روستایی و پوشیدن لباس‌های پشمی روستایی دارد.

۵۸– رنگ‌های سر (Cool Colours)

رنگ‌هایی از خانواده رنگ‌های آبی هستند.

۵۹– استایل معاصر (Contemporary Style)

استایلی که مبتنی بر روندهای دنیای معاصر باشد.

۶۰– استایل قاره‌ای (Continental Style)

اشاره به استایل اروپایی در لباس پوشیدن دارد.

۶۱– تضاد (Contrast)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن، تضاد است. این واژه اشاره به استفاده از رنگ‌هایی متضاد در کنار هم دارد به گونه‌ای که هر دو بتوانند تمایز خوبی را در طرح کلی ایجاد کنند.

۶۲– استایل محافظه کارانه (Conservative Styles)

لباس پوشیدن به سبک سنتی

۶۳– رنگ‌های آرایشی (Cosmetic Colors)

رنگ‌هایی که در صنایع آرایشی و لوازم آرایشی به کار می‌روند.

۶۴– بین المللی (Cosmopolitan)

لباس پوشیدن به سبکی که بیشتر جهانی و بین‌المللی باشد تا محلی

۶۵– لباس خاص (Costume)

این اصطلاح متداول در صنعت فشن به سبک خاصی از لباس پوشیدن که مبتنی بر تم یا داستانی خاص است اشاره دارد.

۶۶– خیاط یا طراح (Couturier)

این اصطلاح فرانسوی در مورد یک طراح مرد به کار می‌رود. برای طراح زن از اصطلاح Couturier استفاده می‌کنند.

۶۷– استایل ترکیبی (Coposite style)

ترکیبی از استایل‌های مختلف است. مانند ترکیبی از استایل‌های ساده و شیک، باحال و زنانه، رسمی و سرگرم کننده و …

۶۸– جواهرات سفارشی (Customer Jewelry)

این دسته از جواهرات برای تکمیل یک ست لباس یا کلکسیونی خاص طراحی می‌شوند. معمولا جواهراتی بدلی بوده و قیمتی کمتر از جواهرات اصل دارند.

۶۹– تصاحب فرهنگی در فشن (Cultural appropriation in fashion)

این اصطلاح برای زمانی به کار می‌رود که فردی به صورت نامناسبی الگوی پوشش یک گروه اقلیت را در جامعه‌ای برای پوشش خود برگزیده و در جریان این اقدام به فرهنگ آن جامعه بی‌احترامی ‌می‌کند.

۷۰– از مد افتاده (Dated Fashion)

سبکی از لباس پوشیدن که چندان مبتنی بر مد روز نیست و نمی‌توان آن را فشن نامید.

۷۱– دکولته (Décolletage)

ناحیه گردن تا قفسه سینه را می‌گویند.

۷۲– لاین دفیوژن (Diffusion Line)

لاینی از لباس با قیمت‌های پایین و اقتصادی است که توسط طراحی سطح بالا به بازار عرضه شده است.

۷۳– دراپینگ (Draping)

نحوه آویزان شدن یا ایستادن لباس بر روی بدن

۷۴– لباس‌ پشت بلند (Drop Tail Style)

لباس‌هایی هستند که قسمت پشت آن‌ها نسبت به قسمت جلویشان ارتفاع بیشتری دارد.

۷۵– لباس ته کمدی (Deadstock)

لباسی که هرگز پوشیده نشده است واز کلکسیون فصل قبلی است.

۷۶– عناصر طراحی (Design Elements)

در صنعت فشن، این عناصر شامل رنگ، شکل، خطوط، بافت، تعادل، هارمونی، نسبت‌ها، الگو و … است که در طراحی و تولید لباسی که مورد پسند مشتریان واقع شود نقش زیادی دارد.

۷۷– روند جین دوتایی (Double Denim Trend)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن است که اشاره به پوشیدن دو آیتم جین به صورت همزمان دارد. به عنوان مثال، پوشیدن کت جین به همراه شلوار جین. به این استایل، تاکسیدو کانادایی نیز می‌گویند.

۷۸– رنگ‌های خاکی (Earth Colors)

رنگ‌هایی در خانواده رنگ قهوه‌ای هستند.

۷۹– سبک گلچین شده از فشن (Eclectic style of fashion)

این سبک فشناز المان‌های برگرفته از منابع مختلف ایجاد شده است. به عنوان دیگر، ترکیبی از استایل‌ها و سبک‌های مختلف است.

۸۰– سبک پوشش شیک (Elegant Dressing style)

سبکی پیچیده و برازنده برای پوشش

۸۱– لباس‌های هماهنگ (Ensemble)

سبک لباس پوشیدنی که از ترکیب لباس‌‌هایی هماهنگ و دارای هارمونی تشکیل شده است.

۸۲– برند فشن هم‌نام با طراح (Eponymous Fashion Brand)

زمانی که یک طراح تصمیم می‌گیرد تا نامی برای برند فشن خود هم نام با نام خود انتخاب کند. مانند برند کوکو چنل یا لویی ویتون و … که با نام طراح و موسسشان یکی است.

۸۳– قومی (Ethnic)

مربوط به قومیتی خاص و سنتی

۸۴– خارجی (Exotic)

استایلی که عجیب و غریب بوده و مربوط به سرزمین‌های خارجی است.

۸۵– آراستن (Embellishing)

اضافه کردن جزئيات یا ویژگی‌هایی دکوراتیو به لباس

۸۶– طراح (Designer)

فردی است که ایده‌های مختلف برای خلق لباس‌‌هایی خاص را در سر می‌پروارند.

۸۷– ویترین (Display)

محلی برای نمایش لباس‌ها

۸۸– لباس‌های بدون دردسر (Effortless Dressing)

سبکی از پوشش است که از لباس‌هایی گران قیمت تشکیل شده ولی لباس‌هایی هستند که پوشیدن آن‌ها راحت بوده و بدون دردسر است.

۸۹– نمونه‌های پارچه (Fabric Swatches)

تکه‌های کوچک پارچه که به عنوان نمونه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

۹۰– تکمیل پارچه (Fabric Finishes)

در این فرآیند مواد خاصی مانند رزین‌ها و مواد شیمیایی به کار برده شده یا پارچه ها طی فرآیند‌های خاصی قرار می‌گیرند تا قابلیت‌های عملکردی پارچه یا جنبه زیبایی شناختی آن ارتقاء پیدا کند.

۹۱– مد زودگذر (Fad)

مد زود گذر که دوام چندانی ندارد. محبوبیت این مد در مدت زمان کوتاهی از بین رفته و به فراموشی سپرده می‌شود.

۹۲– فشن 2.0

(Fashion 2.0)

این اصطلاح اشاره به فشن در دنیای دیجیتال دارد که با وجود شبکه‌های اجتماعی و وب سایت‌های مختلف، تحولات عظیمی در آن ایجاد شده است.

۹۳– پایتخت‌های فشن (Fashion Capitals)

اشاره به شهرهایی فعال در زمینه فشن دارد که شامل پاریس، نیویورک، لوس آنجلس، لندن، توکیو، برلین، بارسلونا و …. دارد.

۹۴– چرخه فشن (Fashion Cycle)

هر سبکی دارای چرخه افول و اوج است.

۹۵– مد تقلبی (Fashion Faux Pas)

به اشتباهاتی که در انتخاب لبا‌س‌ها روی می‌دهد می‌گویند.

۹۶– پیش‌بینی فشن (Fashion Forecast)

پیش بینی‌هایی که در زمینه فشن، استایل، روندها و … رخ می‌دهد و مشخص می‌کند که چه زمینه‌هایی در آینده پرطرفدار خواهند بود.

۹۷– پیشرو مد (Fashion Forward)

فردی که در زمینه مد پیشرو بوده و اطلاعات کافی در این زمینه و در زمینه روندهای فشن دارد.

۹۸– فشن آیکون (Fashion icon)

فردی که برای سبک فشن خود بسیار محبوب بوده و مورد توجه دیگران است. افرادی مانند ویکتوریا بکهام، کیت میدلتون، پریانکا چوپرا و …. از جمله فشن آیکون‌ها هستند.

۹۹– لاین فشن (Fashion Line)

تمام لباس‌هایی که یک طراح فشن می‌تواند در یک طبقه بندی خاص تولید کند.

۱۰۰– خبرگزاری‌های فشن (Fashion press)

این خبرگزاری‌ها در زمینه گزارش رویدادهای فشن، فشن شوها و … فعالیت می‌کنند.

۱۰۱– فشن شو (Fashion Show)

یکی از اصطلاحات متداول در صنعت فشن است که به نمایش کلکسیون‌های رسمی از سبک‌های فشن که توسط طراحان مختلف طراحی شده است به خریداران و … تمرکز دارد.

۱۰۲– خانه فشن (Fashion House)

به شرکتی که در زمینه طراحی فشن فعال است گفته می‌شود.

۱۰۳– علاقه‌مند به فشن (Fashionista)

به طرفداران فشن می‌گویند.

۱۰۴– حس فشن (Fashion Sense)

دانش افراد برای این‌که چه لباس‌هایی بپوشند که فشن باشد.

۱۰۵– پلیس فشن (Fashion Police)

نیروی پلیس خیالی برای این که اطمینان حاصل کنند که افراد مطابق مد و فشن لباس می‌پوشند.

۱۰۶– طرح اولیه فشن (Fashion Sketch)

طرح اولیه‌ای که برای طراحی لباس زده می‌شود و ایده‌ای اولیه در مورد لباس می‌دهد.

طرح اولیه فشن

۱۰۷– خرده فرهنگ‌های فشن (Fashion Subcultures)

زیرمجموعه‌ های جامعه که بر روی فشن تأثیر گذاشته و تأثیرات شگرفی بر فشن در هر نقطه‌‌ای از دنیا می‌توانند داشته باشند. نگرش و باورهای این خرده فرهنگ‌ها در نحوه پوشش آن‌ها تأثیرگذار است.

۱۰۸– قبیله فشن (Fashion Tribe)

گروهی از افراد که علایق مشترکی در زمینه لباس پوشیدن یا استایل دارند.

۱۰۹– چاپ پارچه (Fabric Prints)

الگوها و طرح‌های محبوب برای پارچه هستند. این طرح‌ها شامل: طرح‌های حیوانات، طرح‌های آفریقایی و … است.

۱۱۰– فشن لیبل (Fashion Label)

کلکسیونی از آیتم‌های گران قیمت فشن که متعلق به طراحی آینده دار و خاص است.

۱۱۱– اسکچ های مسطح (Flat Sketches)

این اسکچ‌ها جنبه تکنیکی داشته و تک بعدی و مسطح هستند. جزئیات این دیزاین ها شامل نحوه دوخت است. غالبا دستی زده شده یا می‌توان برای این منظور از نرم افزار‌های مختلف نیز استفاده کرد.

۱۱۲– طرح گل (Florals)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن است که برای پارچه‌هایی با طرح‌های گل دار به کار می‌رود.

۱۱۳– گردیان (Gradation)

سایه‌های مختلف یک رنگ را گویند.

۱۱۴– استایل گیک شیک (Geek Chic)

این استایل، غالبا با تصویر خانم یا آقایی متفکر همراه است. برای افرادی که در زمینه تکنولوژی کار می‌کنند کاربرد دارد. کت‌ و شلوارهایی دست دوز و عینک‌هایی با سایز بزرگ را شامل می‌شود.

۱۱۵– استایل گرافیتی (Groufit)

استایلی برای اوقات فراغت و تفریح بوده که غالبا به رنگ طوسی است.

۱۱۶– استایل شلخته یا گرانج (Grunge)

استایلی شلخته و نا هماهنگ است که اغلب توسط طرفداران سبک موسیقی گرانج پوشیده می‌شود. شلوارهای پاره، لباس‌هایی که لایه لایه روی هم پوشیده شده اند و بوت مشکی از مشخصه‌های این استایل است.

۱۱۷– حس پارچه (Hand of a fabric)

حسی که از لمس کردن پارچه ایجاد می‌شود.

۱۱۸– سبک فشن سطح بالا یا اوت کوتوق (Haute Couture)

در این سبک از فشن، لباس‌هایی گران قیمت و مبتنی بر مد توسط خانه‌های فشنی که اغلب مشتریانی خاص دارند تولید می‌شود. در زبان فرانسوی، تولید لباس با بهترین ویژگی‌ها و کیفیت بالا را اوت کوتوق می‌گویند.

۱۱۹– فشن سطح بالا (High Fashion)

طراحی، تولید و مارکتینگ لباس‌هایی گران قیمت، مبتنی بر مد و فشن و طراحی شده برای افرادی خاص را فشن سطح بالا می‌گویند. همان طور که گفته شد این دسته از لباس‌ها صرفا برای افرادی خاص تولید شده و برخلاف لباس‌هایی برای بازار انبوه هستند.

۱۲۰– شماره داغ (Hot Number)

استایلی است که به سرعت در همان ساعات‌ ابتدایی عرضه به بازار به فروش می‌رود.

۱۲۱– تقلید (Imitation)

طرحی کپی برداری شده و تقلبی که از طرح طراح دیگری باشد.

۱۲۲– رنگ‌های رنگین کمانی (Iridescent Colours)

طرحی با رنگ‌های رنگین کمان

۱۲۳– رنگ‌های تأثیرگذار (Impact Colors)

رنگ‌هایی که در طراحی فشن برای ایجاد تأثیر بر مخاطب مورد استفاده قرار می‌گیرند.

۱۲۴– روند کاوایی (Kawaii)

روندی جالب در دنیای فشن است که از ژاپن سرچشمه گرفته است. واژه کاوایی در زبان ژاپنی به معنای استایلی هنری و فرهنگی است که بر جنبه‌های باحال بودن، استفاده از رنگ‌های روشن و شفاف و کاراکترهایی با ظاهر بچه‌گانه تمرکز دارد.

۱۲۵– استایل بی محتوا (Kitsch)

در دنیای فشن اشاره به استایلی با کیفیت پایین دارد.

۱۲۶– استایل با چند لایه لباس (Layered Style)

در این سبک از لباس پوشیدن چند لایه لباس روی هم پوشیده می‌شوند که هر کدام قد متفاوتی دارند.

۱۲۷– لباس‌هایی با تولید محدود (Limited edition clothing)

به این دسته از لباس‌ها را که به آن‌ها لباس‌های با نسخه‌هایی خاص نیز می‌ گویند. این اصطلاح یکی از اصطلاحات متداول در صنعت فشن است که به کلکسیونی خاص از یک طراح که با تعداد محدود تولید شده اشاره دارد.

۱۲۸– لاین (Line)

کلکسیونی از استایل است که به تولیدکننده برای فصلی خاص نمایش داده می‌‌شود.

۱۲۹– اطلاعات لاین (Line sheet)

راهنمایی برای مراجعه افراد است که جزئیاتی در مورد قیمت لباس‌های یک لاین، رنگ بندی، جزئیات پارچه و … دارد.

۱۳۰– کتاب مصور (Look book)

کتابی است که در آن تمام عکس‌های یک مدل، عکاس، استایل‌های مختلف یا کلیه طرح‌های یک طراح به نمایش درآمده است. به عنوان کاتالوگی برای مارکتینگ مورد استفاده قرار می‌گیرد تا به خریداران احتمالی نمایش داده شود.

۱۳۱– لباس‌های آماده (Made to measure garments)

این اصطلاح اشاره به استفاده از الگوهای آماده برای تولید لباس دارد. لباس‌های تهیه شده بر این اساس با سایز‌های اصلی مشتری هماهنگ می‌شند.

۱۳۲– استایل دریایی (Marine Style)

این سبک از استایل شبیه نحوه لباس پوشیدن ملوانان است.

۱۳۳– لباس‌های تولید انبوه (Mass Produced)

استایل یا سبکی از فشن است که بسیار طرفدار داشته و بنابراین در مقیاس انبوه تولید می‌شود.

۱۳۴– استایل مردانه (Masculine Style)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن است که به لباس‌های زنانه‌ای که تولید شده اند تا درست شبیه لباس‌های مردانه باشند گفته می‌شود.

۱۳۵– ترکیبی (Melange)

سبکی از فشن است که در واقع ترکیبی از سبک‌ها، استایل‌ها، عناصر و روندهای مختلف است.

۱۳۶– مینیمالیست (Minimalist)

استایلی ساده، با کمترین پیچیدگی و با استفاده از رنگ‌های خنثی در فشن است.

۱۳۷– لباس‌های مونوتن (Monotone Clothing)

استایلی که از لباس‌هایی با یک رنگ خاص تشکیل شده است.

۱۳۸– مود بورد (Mood Board)

تخته‌ای به صورت فیزیکی یا دیجیتالی است که در آن ایده‌های مختلف طراحی ها توسط دیزاینر به نمایش گذاشته می‌شود. به این ترتیب، می‌‌توانند کلکسیون خود را آماده کرده و با هم هماهنگ کنند و ایده‌های بیشتری در این زمینه اخذ کنند.

جزئیات مختلف یک ایده، نقاشی، عکس، تکه‌های پارچه‌ای که برای طرح به کار می‌رود و … در این تخته به نمایش گذاشته می‌شود.

۱۳۹– موتیو (Motif)

دیزاینی است که در یک الگو، چاپ یا گلدوزی به کار می‌رود.

۱۴۰– پارچه متقال یا موسلین (Muslin)

پارچه‌ای هست که برای سرعت بخشی در الگوسازی از آن استفاده می‌شود. این پارچه از جنس موسلین کتان تهیه می‌شده است.

۱۴۱– رنگ‌های خنثی (Neutral Colors)

خنثی به معنای بدون رنگ است. در صنعت فشن، رنگ‌های کلاسیکی مانند سیاه، سفید، طوسی، قهوه‌ای، بژ و در بعضی از مواقع آبی را رنگ‌های خنثی می‌نامند.

۱۴۲– آماده برای پوشیدن (Off the rack)

یکی دیگر از اصطلاحات متداول در صنعت فشن، آماده برای پوشیدن است. این اصطلاح به لباس‌هایی که به صورت انبوه و در سایز‌های استاندارد تولید شده اند و برای فروش در فروشگاه‌های زنجیره‌ای عرضه می‌شوند گفته می‌شود.

۱۴۳– اومبره (Ombre)

به استایل‌هایی اشاره دارد که در آن رنگ‌ها از رنگ‌های روشن شروع شده و به سمت تیره می‌رود.

۱۴۴– سایز بزرگ (Over size)

لباس‌هایی هستند که در ابعاد بزرگ آماده شده و غالبا به صورت شل روی بدن می‌نشینند.

۱۴۵– از مد افتاده (Passe)

به لباس‌هایی گفته می‌شود که دیگر مد نبوده و خارج از چرخه فشن شده اند.

۱۴۶– رنگ‌های پنتون (Pantone Colors)

به سیستم مرجع رنگی اشاره دارد که توسط شرکت پنتون ابداع شده و در آن رنگ‌ها بر مبنای فرآیند CMYK استاندارد شده اند.

۱۴۷– الگو (Pattern)

به الگویی که برای دوخت لباس کابرد دارد اشاره دارد.

۱۴۸– لباس‌های آماده برای پوشیدن (Pret a Porter)

به لباس‌های طراحی شده توسط طراحان که آماده برای پوشیدن هستند اشاره دارد.

۱۴۹– سبک روستایی (Peasant Style)

سبک یا استایلی برگرفته از پوشش زنان روستایی است که در آن بلوزهایی با طرح‌های گلدوزی شده و دامن‌های بلند وجود دارد.

۱۵۰– پارچه‌هایی با پرینت‌های درشت (Placement Print)

به الگوهای پارچه‌ای اشاره دارد که از یک طرح با ابعاد بزرگ تشکیل شده که به خوبی متمایز بوده و به صورت استراتژیکی در قسمتی خاصی از پارچه قرار می‌گیرد.

۱۵۱– فشن پست مدرن (Post Modern Fashion)

در این روند، تزئینات اهمیت بسیار بیشتری نسبت به عملکرد پیدا می‌کند.

۱۵۲– لباس پوشیدن برای نشان دادن قدرت (Power Dressing)

در این سبک، نحوه لباس پوشیدن نشانگر قدرت است. این واژه در سال ۱۹۷۰ ایجاد شد و به لباس‌هایی که هوشمندانه برای تحت تأثیر قرار دادن بقیه طراحی می‌شد اشاره داشت.

امروزه به لباس‌هایی که خانم‌ها و آقایان در محیط کار خود و جلسات می‌پوشند تا قدرتمند به نظر بیایند گفته می‌شود.

۱۵۳– کلکسیونی که قبل از بهار عرضه می‌شود (Pre-spring collection)

به کلکسیونی از لباس‌های طراحی شده توسط دیزاینر‌ها اطلاق می‌شود که در مغازه‌های سطح بالا عرضه می‌شود. بازار هدف این لباس‌ها مشتریانی هستند که تمایل دارند تا تعطیلات بعد از کریسمس خود را در نواحی با آب‌ و هوای گرم بگذارنند.

۱۵۴– لباس‌های کروز (Resort wear)

لاینی از لباس است که کلکسیونی رای تعطیلات یا مسافرت محسوب می‌شود. لباس‌های این لاین راحت هستند.

۱۵۵– لباس‌های آماده برای پوشیدن (Ready to wear)

لباس‌هایی تولید شده توسط کارخانه در سایزهای استاندارد هستند.

۱۵۶– لباس‌های رترو (Retro)

لباس‌هایی که به تقلید از مد یا روندی که اخیرا سپری شده تهیه شده اند.

۱۵۷– لباس‌های دورو (Reversible Clothing)

لباس‌هایی که می‌توان هر دو روی آن‌ها را استفاده کرد. درزهای این دسته از لباس‌ها به خوبی پوشیده شده تا بتوان هر دو روی آن‌ها را استفاده کرد.

۱۵۸– استایل سافاری (Safari style)

نوعی از پوشش است که شبیه لباس‌هایی است که شکارچیان بر تن می‌کنند.

۱۵۹– نمونه (Sample)

این دسته از لباس‌ها به عنوان نمونه تولید شده و برای نمایش دادن به فروشندگان هستند.

واژه‌های متداول در صنعت فشن

۱۶۰– سیلئوت (Silhouette)

طرح کلی یا شکل یک طرح یا لباس

۱۶۱– خیاط (Seamstress)

فردی که خیاطی می‌کند.

۱۶۲– لبه ترکی (Selvedge)

لبه ترکی پارچه که در دو طرف آن در طول قرار دارد.

۱۶۳– لباس‌های بدون زیپ یا دکمه (Slip on clothes)

لباس‌هایی هست که هیچ‌گونه دکمه یا زیپی برای بسته شدن ندارند و به راحتی پوشیده می‌شوند.

۱۶۴– اسلیم فیت (Slim Fit)

لباس‌هایی که دقیقا روی بدن نشسته و فیت تن هستند.

۱۶۵– شعار (Slogan)

در صنعت فشن این شعارها در واقع نوشته‌هایی هستند که بر قسمت جلو یا پشت لباس پرینت شده‌اند. مانند نوشته‌های چاپ شده بر روی یک تیشرت.

۱۶۶– لباس ورزشی (Sportswear)

نوعی سبک کژوال برای لباس است که راحت بوده و برای موقعیت‌های کژوال بیزنسی نیز مناسب است. در واقع سبکی آمریکایی در لباس پوشیدن است.

۱۶۷– جواهرات خاص (Statement Jewelry)

جواهراتی برجسته و جلب توجه کننده که به همین منظور استفاده می‌شوند.

۱۶۸– لباس خیابانی (Street Wear)

لباس هایی که در سبک یا استایل خیابانی پوشیده می‌شوند و به آن‌ها لباس‌های مخصوص اسکیت سواری نیز می‌گویند. این اصطلاح کاربردی وسیع داشته و تعریف کردن آن تا حدود زیادی سخت است. به آن فشن شهری نیز می‌گویند.

۱۶۹– پارچه های سنگ شوری شده (Stonewashed Fabric)

پارچه‌هایی که رنگ بخش‌هایی از آن‌ها در فرآیندی خاص از بین می‌رود.

۱۷۰– استایلیست (Stylist)

فردی است که برای مشتریان خود لباس انتخاب می‌کند. می‌تواند این کار را برای مجله‌های مرتبط انجام دهد یا مشتری او فردی سلبریتی باشد. همچنین این شغل برای مارکتینگ و برندینگ نیز کاربرد دارد.

۱۷۱– خیاطی (Sartorial)

هر چیزی که مربوط به خیاطی، لباس، فشن، استایل یا پوشش باشد.

۱۷۲– لباس‌های چند تیکه (Separates)

لباس‌هایی که جداگانه آماده شده و هر کدام به عنوان پوششی برای بخشی از بدن به کار می‌روند ولی می‌توان آن‌ها را با هم ترکیب کرد تا پوشش کاملی را ایجاد کرد. مانند شلوار و تی شرت

۱۷۳– پوشش‌های محافظت کننده (Supportive Clothing)

این دسته از لباس‌ها برای ایجاد پوشش مورد استفاده قرار می‌گیرند. مانند محافظت کننده‌های عضلات، محافظت کننده زانو و …

۱۷۴– استایل (Style)

فشن آن چیزی است که چهار بار در سال توسط دیزاینرها به شما پیشنهاد می‌شود و استایل آن چیزی است که شما انتخاب می‌کنید. – لورن هاتون

۱۷۵– خیاطی (Tailoring)

تهیه و دوخت لباس‌هایی مطابق با اندازه افراد

۱۷۶– فشن الهام گرفته از گذشته (Throwback Fashion)

فشنی که متعلق به گذشته است.

۱۷۷– تم (Theme)

اشاره به مفهوم و ایده‌ای دارد که یک طراح در خلق کلکسیونی خاص از لباس‌های خود به آن می‌پردازد. غالبا حاوی پیام یا نگرش خاصی هست.

۱۷۸– تم بورد یا مود بورد (Theme Board)

بوردی است که تمامی طراحی‌های فشن، اسکچ‌ها، رنگ‌بندی‌ها و …برای تولید یک آیتم فشن در ان قرار دارد.

۱۷۹– روند (Trend)

اشاره به جریان‌های مختلفی دارد که در صنعت فشن وجود دارد.

۱۸۰– ترندی (Trendy)

صفتی است که برای توصیف فردی که بسیار منطبق بر فشن بوده و استایل‌ها را رعایت می‌کند به کار می‌رود.

۱۸۱– لباس‌هایی که از لباس‌های قدیمی درست شده اند (Up Cycled Clothing)

استفاده مجدد و خلاقانه از لباس‌های قدیمی با تغییر دادن بعضی از عناصر طراحی در آن

۱۸۲– لباس‌های کاربردی (Utilitarian Clothing)

لباس‌هایی که بیشتر جنبه کاربردی و عملکردی داشته و جنبه زینتی ندارند. لباس‌هایی مخصوص کار هستند.

۱۸۳– وینتیج (Vintage)

لباس‌هایی که مربوط به دهه‌های قبلی هستند. این لباس‌ها معمولا به ۲۰ سال گذشته یا حتی زمانی دورتر تعلق دارند.

۱۸۴– کمر باریک (Wasp Waist)

لباس‌هایی که کمر فوق‌العاده باریکی دارند که سبب می‌شود بقیه قسمت‌های اندام بزرگ تر دیده شوند. این نحوه لباس پوشیدن در قرن ۱۹ میلادی بسیار محبوب بوده است.